Podczas 15. Warszawskiego Festiwalu Filmów o Tematyce Żydowskiej przyznano nagrody w ramach konkursu Kamery Dawida 2017.

O Festiwalu

Festiwal odbywał się w dniach 24-30 listopada 2017. Wyświetlanych było ponad 40 filmów fabularnych i dokumentalnych. W ciągu tygodnia widzowie obejrzeli produkcje z Argentyny, Australii, Belgii, Francji, Holandii, Izraela, Kanady, Niemiec, Polski, Rosji, Stanów Zjednoczonych, Węgier i Wielkiej Brytanii.

Tegoroczna edycja została dedykowana Jerzemu Hoffmanowi w uznaniu za jego wkład w rozwój polskiej kinematografii i za szczególną wrażliwość na tematykę żydowską. Podczas gali otwierającej festiwal odebrał Honorową Kamerę Dawida 2017.

Honorowy patronat nad wydarzeniem objęli Prezydent m. st. Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz oraz Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik. Głównym partnerem festiwalu było Muzeum POLIN.

Kamery Dawida 2017

Jury przyznało następujące nagrody:

Grand Prix – Nagroda Główna KAMERA DAWIDA dla najlepszego filmu festiwalu:

Droga Aszera / Scaffolding (reż. Matan Yair)
Film opowiada losy 17-letniego Aszera, któremu impulsywna natura przysparza kłopotów w szkole i poza nią. Ojciec widzi w nim spadkobiercę rodzinnej firmy budującej rusztowania. Tymczasem Aszer nawiązuje bliską relację z nauczycielem literatury Ramim, dzięki któremu odkrywa, że istnieje też świat poza biznesem ojca. Przynajmniej do chwili, kiedy tragiczny wypadek wszystko zmienia…

Nagroda specjalna – KAMERA DAWIDA za wybitny zaangażowany społecznie dokument:

Park uchodźców / Levinsky Park (reż. Beth Kruvant)
PREMIERA POLSKA “Levinsky Park” to dokument o Tel Awiwie i ludziach niesionych nurtem historii. Z perspektywy starającego się o azyl uciekiniera z Darfuru, wieloletnich mieszkańców i działacza praw człowieka poznajemy zarysy i niuanse dramatu uchodźców.

Najlepszy film w swojej kategorii:

Długa fabuła:
Menashe (reż. Joshua Weinstein)
Dramat społeczny ukazujący walkę ortodoksyjnego żyda – wdowca (Menashe Lustig) o prawo do wychowywania syna. To także uniwersalny obraz relacji ojca i syna zagubionych w świecie konwenansów i zakazów społecznych.

Długi dokument:
Ben-Gurion, Epilog / Ben-Gurion, Epiolque (reż. Yariv Mozer)
Jest to odnaleziony po latach i na nowo zmontowany wywiad z Davidem Ben-Gurionem, urodzonym w Płońsku ojcem założycielem państwa Izrael. Ten wielokrotnie nagradzany film (Nagroda Izraelskiej Akademii Filmowej 2017 w kategorii Najlepszy Dokument, Toronto Jewish FF 2017, Boston Jewish FF 2017, UK Jewish FF 2017) pokazuje kulisy jego politycznych decyzji i kreśli zaskakująco prawdziwą wizję przyszłości Izraela.

Krótka fabuła:
Córka grabarza / The Gavedigger’s Daughter (reż. Shira Gabay)
Ojciec Ester, głowa tradycyjnej sefardyjskiej rodziny, ma przed śmiercią tylko jedno życzenie – chce, by choć jeden z jego synów tak jak on został grabarzem. Jednak żaden z męskich potomków nie ma na to najmniejszej ochoty. O kontynuowaniu tradycji marzy za to jedyna córka zmarłego. Wbrew rodzinie i społeczności. Feministyczny film pełen czarnego humoru.

Krótki dokument:
Kropla krwi / Drop of Blood (reż. Tomasz Wiśniewski).
Legenda mordu rytualnego – fałszywe przekonanie, że Żydzi zabijają chrześcijańskie dzieci, aby pozyskać krew do swoich praktyk, w szczególności, by dodać kroplę ich krwi do pieczonej na święto Paschy macy – obecna jest w Europie od ośmiuset lat. Niektórzy mieszkańcy Wschodniej Polski wciąż dopuszczają, że kryć się może w niej kropla prawdy.

Nagrody w pozostałych kategoriach (Długa fabuła):

Najlepszy reżyser: Matan Yair (Droga Aszera / Scaffolding)
Najlepszy scenariusz: 1945 (Gábor T. Szántó, Ferenc Török, Krisztina Esztergályos)
Najlepsza aktorka: Jip Smit (MOOS, reż. Job Gosschalk)
Najlepszy aktor: Peter Rudolf (1945, reż. Ferenc Torok)
Najlepsze zdjęcia: Giora Bejach (FOXTROT, reż. Samuel Maoz)
Najlepsza muzyka: Ophir Leibovitch, Amit Poznansky (FOXTROT, reż. Samuel Maoz)
Najlepszy dźwięk: Alex Claude (FOXTROT, reż. Samuel Maoz)

Opisy filmów

Źródło: wjff.pl